W środę, 26 lutego 2025 roku, gościliśmy w naszym Domu postać niezwykłą i niezwykle zasłużoną w dziedzinie popularyzacji krajoznawstwa naszego regionu, znawcę tematyki historycznej, przyrodniczej i turystycznej Elbląga z jego wspaniałym, malowniczym otoczeniem – odwiedził nas bowiem Pan Kamil Zimnicki. Ów przystojny i elokwentny człowiek opowiedział o swoich pasjach, pracy i dokonaniach, których po prostu nie sposób nie docenić. Pan Kamil jest przewodnikiem turystycznym, kolekcjonerem, pracownikiem Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej oraz wiceprezesem Elbląskiego Towarzystwa Kulturalnego. Kiedy w takim razie, udzielając się na tych wszystkich niwach, znajduje czas na życie prywatne, trudno powiedzieć, ważne że znalazł czas dla nas.

Jego opowieść, ilustrowana kartkami pocztowymi, slajdami oraz filmem, prowadziła nas przez cudowne i unikatowe pejzaże Wysoczyzny Elbląskiej, przy czym raz zanurzaliśmy się głęboko w odmętach historii, a innym znów razem odnajdywaliśmy się w teraźniejszości, patrząc z bliska na otaczający nas świat leśnych kompleksów i tajemniczych uroczysk poprzeplatany gęstą sieci turystycznych ścieżek i atrakcji. Najwięcej dowiedzieliśmy się o ukochanym miejscu wypoczynku i rozrywki dla dawnych i obecnych elblążan – leśnym parku Bażantarnia. Ongiś nazywał się ten obszar „Ptasim Śpiewem” (niem. Vogelsang) i zawsze okazywał się dla elblążan magnesem, który ich przyciągał oraz inspiracją, która ich podbudzała do niezwykłych działań na rzecz upiększania krajobrazu i wzbogacania życia o wysokich lotów walory kulturalne. W tym ocienionym przez buki lesie odbywały się spektakle teatralne, koncerty muzyczne, zawody strzeleckie i wszelkiego rodzaju festyny przyciągające liczną publiczność. Zacni elblążanie nadawali romantyczne nazwy ścieżkom, strumieniom, kamieniom, drzewom i zakątkom, a także wznosili obiekty małej  i dużej architektury (mostki, muszla koncertowa, Parasol, cztery wieże widokowe, restauracja „Vogelsang” – „Myśliwska” oraz rezydencje – na przykład dwór radcy i konsula Augusta Abbega, dziś siedziba Nadleśnictwa Elbląg,). Tradycje te, co na ziemiach odzyskanych zdarzało się jednak rzadko, nie zostały zapomniane i porzucone w drugiej połowie XX wieku; wręcz przeciwnie, nowo przybyli mieszkańcy potrafili je uszanować i twórczo rozwinąć. Przykładów można podać bez liku – wspomnijmy choćby o harcerkach spod znaku „Jaszczurek” czy organizowanym co roku przez Elbląskie Towarzystwo Kulturalne – Letnim Salonie Muzycznym w Bażantarni (mamy za sobą już 27 sezonów tego niezwykłego wydarzenia artystycznego, w tym roku odbędzie się ono ponownie, na całe szczęście !).

Na koniec zdarzyła się rzecz bezprecedensowa. Pan Kamil zaprezentował nam archiwalne i oryginalne kartki pocztowe ukazujące uroki Wysoczyzny Elbląskiej i Bażantarni – mogliśmy nie tylko na nie patrzeć, trafiły one do naszych rąk, mogliśmy poczuć fakturę starego papieru i farb, odczuć zapach dawności. Zostaliśmy również zaproszeni na wystawę organizowaną z okazji 40-lecia działalności Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej.

Ps. Wystawa pod tytułem „Wysoczyzna Elbląska dawniej – w zbiorach elbląskich kolekcjonerów”, w ramach której zostanie zaprezentowanych ponad 150 takich pocztówek, a także przedwojenne mapy i foldery turystyczne związane z przeszłością tej romantycznej krainy, zostanie otwarta w dniu 19 marca 2025 o godzinie 17 w sali „U św. Ducha” Biblioteki Elbląskiej przy ul. Św. Ducha 3-7 (Regioteka, I piętro). Serdecznie zapraszamy. Dla zainteresowanych link:

„Wysoczyzna Elbląska dawniej” – otwarcie wystawy

Dariusz Barton